BOOKTOUR Z "W Krainie Kolibrów"

"W Krainie Kolibrów"

Dzięki Bohaterce Realnej z bloga bohater-fikcyjny.blogspot.com miałam okazję przeczytać te jakże interesująca i barwną historię. Bardzo dziękuję za taką możliwość! Zapraszam do przeczytania mojej opinii na temat książki.

Żywiołowo opowiedziana saga rozgrywająca się na tle zapierającej dech argentyńskiej panoramy. Dwie kobiety Argentyna pulsująca życiem Wielkie nadzieje. Latem 1863 roku Anna i Viktoria zaprzyjaźniają się na statku do Buenos Aires – ówczesnej ziemi obiecanej dla tysięcy Europejczyków. Młode kobiety dzieli prawie wszystko. Zakochana Viktoria płynie do swego męża Humberto, syna bogatego...

Książka wciąga już od pierwszych stron. Mimo że historie miłosne nie są tymi ulubionymi, jeśli chodzi o książkowe preferencje wielu ludzi, z czystym sumieniem mogę polecić tę pozycję każdemu, kto szuka jakieś dobrej lektury, która umili wieczory czy drogę do szkoły lub pracy w komunikacji miejskiej.

Bohaterownie wykreowani są w dość zwyczajnie, jednak sposób, w jaki zostali opisani sprawia, że bardzo łatwo można ich polubić. Ich rozterki i historie miłosne zwracają uwagę czytelnika i zapadają w pamięć. Po skończeniu pierwszego tomu sagi napisanej przez Caspari, od razu sięgnęłam po kolejne części. 

Moją uwagę zwrócił styl pisania autorki, który według mnie jest ogromną zaletą "W Krainie Kolibrów". Książka napisana jest w niezwykły, barwny sposób i jestem pewna, że będę jeszcze do niej wracać.

"W Krainie Kolibrów" oceniłabym na 8 z 10 gwiazdek. Każdy powinien dość szansę tej pozycji i pozwolić porwać się w niezapomnianą historię w kolorowej Argentynie.

Jeszcze raz, bardzo dziękuję Bohaterce Realnej za możliwość przeczytania tej książki! 

[9] 5 książek na powrót do szkoły

Hejka naklejka!

Rok szkolny zaczął się trzy dni temu. Pewnie większość ciągle myśli jeszcze o minionych wakacjach i zupełnie nie ma nastroju na wstawanie rano, robienie zadań domowych, uczenie się do sprawdzianów. Im szybciej pozbędziemy się tego wakacyjnego lenia, tym lepiej przejdziemy przez najbliższy rok szkolny. Poniżej proponuję 5 książek, które idealnie pasują do tego okresu. Zapraszam do czytania!

1. Szukając Alaski John Green

Szukasz książki, która wprawi Cię w szkolny nastrój i przy okazji nauczy wielu mądrych i przydatnych rzeczy? Przeczytaj pierwszą książkę Johna Greena. Nie pożałujesz. W moim odczuciu jest to najlepsza książka tego autora. Pokazuje on w niej realia amerykańskiej szkoły. Powieść jest prawdziwa i inteligenta. Idealna na rozpoczęcie roku szkolnego!

2. Fangirl Rainbow Rowell

Cath jest najlepszym przykładem, jak nie zachowywać się w nowej szkole, wśród ludzi, których nie znamy. Czytając Fangirl możemy przeanalizować swoje zachowania, obserwując główna bohaterkę. Cath daje nam także mnóstwo rad, jak dobrze pisać. Z jej pomocą pisanie rozprawek, charakterystyk i innych opowiadań nie będzie dla nas niczym strasznym.

3. Harry Potter J.K. Rowling

Czy jest jakaś osoba, która nie czeka na swój list z Hogwartu mimo, że minęło już 5 lat od wakacji, w które miał on przyjść? Czy jest osoba, którą nie marzy o tym, żeby uczyć się w cudownej Szkole Magii i Czarodziejstwa? Odpowiedz na te pytania brzmi nie. Mimo że fizycznie niemożliwym jest chodzenie do Hogwartu, możemy o tym chociaż pomarzyć. A jaka jest najlepsza forma przypomnienia sobie jak wygląda budynek i forma pracy w tej szkole? Oczywiście, przez czytanie po raz kolejny (albo pierwszy - najwyższa pora!) Harry'ego Pottera!

4. Mówiąc Inaczej Paulina Mikuła

Każdy z nas popełnia błędy językowe. Czasami nawet nie jesteśmy świadomi, że mówimy coś źle. Nauczyciel, szczególnie jeśli naprawdę pasjonuje się językiem, zauważy każdą naszą potyczkę językową. Pani Paulina jest naprawdę jedną z lepszych nauczycielek języka, mimo że nie jest to jej zawód. Myślę, że większość kojarzy jej kanał w serwisie YouTube. Jest naprawdę bardzo pomocny w wychwytywaniu swoich własnych błędów. Książka, którą wydała jest świetnym uzupełnieniem filmów. Wszystkie zasady wyjaśnione są w ciekawy, śmieszny i łatwy do zapamiętania sposób. Z pomocą Pani Pauliny, na pewno zdamy język polski na piątkę! 

5. Feliks Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi Rafał Kosik

Możnaby pomyśleć, że książka ta przeznaczona jest dla młodzieży w wieku góra gimnazjalnym. Tak zdecydowanie nie jest! Jest to świetna lektura na rozpoczęcie roku szkolnego, szczególnie w nowej szkole. Powieść Kosika w miły i śmieszny sposób pozwoli nam zapomnieć o wakacjach i przyzwyczaić się do regularnego chodzenia do szkoły. Feliks, Net i Nika są wybawieniem i najbardziej pozytywnym doświadczeniem, którego możemy doświadczyć przed koniecznością czytania lektur typu Lalka, Chłopi, Krzyżacy.

Mam nadzieję, że zestawienie to przypadło Wam do gustu. Chciałabym robić więcej postów z serii 5 książek na... Co myślicie o takich wpisach? Dajcie znać w komentarzu! Do zobaczenia w następnym poście i powodzenia wszystkim w tym nowym roku szkolnym - pamiętajcie, będzie dobrze, szkoła nie trwa wiecznie!

[8] 100 książek, które każdy powinien przeczytać przed śmiercią

Hejka naklejka!

Dzisiaj przychodzę do Was z postem, który jest bardziej pomocny dla mnie samej, niż dla Was - mimo to, zachęcam do czytania :D Kiedy podejmujemy się jakiegoś zadania, o wiele pewniejsze jest, że je wypełnimy, jeżeli wie o nim ktoś inny, niż my sami. 

Chyba wszyscy mieliśmy do czynienia z sytuacją, kiedy obiecywaliśmy sami sobie rzeczy typu: "Nie kupię więcej książek, dopóki nie przeczytam tych, które nam na półce".

Później kiedy weszliśmy do księgarni, wyszliśmy z niej z naręczem nowych książek, ponieważ "była na nie promocja".  Tak więc, postanowiłam podjąć się przeczytania wszystkich pozycji znajdujących się na liście 100 książek, które każdy powinien przeczytać przed śmiercią i moje postępy będę zapisywać tutaj, żebym miała motywację do działania. 

Mimo, że za mną jest już kilkanaście książek z tego zestawienia, to postanowiłam, że przeczytam je wszystkie jeszcze raz. Listę będę uaktualniać co pewien czas.

1. Duma i uprzedzenie – Jane Austen

2. Władca Pierścieni – John Ronald Reuel Tolkien

     * Drużyna Pierścienia

     * Dwie Wieże

     * Powrót Króla

3. Jane Eyre – Charlotte Brontë 

4. Harry Potter – Joanne Kathleen Rowling

     * Kamień Filozoficzny

     * Komnata Tajemnic

     * Więzień Azkabanu

     * Czara Ognia

     * Zakon Feniksa

     * Książę Półkrwi

     * Insygnia Śmierci

5. Zabić drozda – Harper Lee

6. Biblia

7. Wichrowe Wzgórza – Emily Brontë

8. Rok 1984 – George Orwell

9. Mroczne materie – Philip Pullman

    * Zorza północna

    * Magiczny nóż

    * Bursztynowa luneta

10. Wielkie nadzieje – Charles Dickens

11. Małe kobietki – Louisa May Alcott

12. Tessa D’Urberville – Thomas Hardy

13. Paragraf 22 – Joseph Heller

14. Dzieła zebrane Szekspira

15. Rebeka – Daphne du Maurier

16. Hobbit – John Ronald Reuel Tolkien

17. Birdsong – Sebastian Faulks

18. Buszujący w zbożu – Jerome David Salinger

19. Żona podróżnika w czasie (Zaklęci w czasie) – Audrey Niffenegger

20. Miasteczko Middlemarch – George Eliot

21. Przeminęło z wiatrem – Margaret Mitchell

22. Wielki Gatsby – Francis Scott Fitzgerald

23. Samotnia (Pustkowie) – Charles Dickens

24. Wojna i pokój – Lew Tołstoj

25. Autostopem przez Galaktykę – Douglas Adams

26. Znowu w Brideshead – Evelyn Waugh

27. Zbrodnia i kara – Fiodor Dostojewski

28. Grona gniewu – John Steinbeck

29. Alicja w Krainie Czarów – Lewis Carroll

30. O czym szumią wierzby – Kenneth Grahame

31. Anna Karenina – Lew Tołstoj

32. David Copperfield – Charles Dickens

33. Opowieści z Narnii – Clive Staples Lewis

       * Lew, czarownica i stara szafa

       * Książę Kaspian

       * Podróż Wędrowca do Świtu

       * Srebrne krzesło

       * Koń i jego chłopiec

       * Siostrzeniec czarodzieja

       * Ostatnia bitwa

34. Emma- Jane Austen

35. Perswazje – Jane Austen

36. Lew, Czarownica i Stara Szafa – CS Lewis

37. Chłopiec z latawcem – Khaled Hosseini

38. Kapitan Corelli (Mandolina kapitana Corellego) – Louis De Bernieres

39. Wyznania Gejszy – Arthur Golden

40. Kubuś Puchatek – Alan Alexander Milne

41. Folwark zwierzęcy – George Orwell

42. Kod Da Vinci – Dan Brown

43. Sto lat samotności – Gabriel Garcia Marquez

44. Modlitwa za Owena – John Irving

45. Kobieta w bieli – Wilkie Collins

46. Ania z Zielonego Wzgórza – Lucy Maud Montgomery

47. Z dala od zgiełku – Thomas Hardy

48. Opowieść podręcznej – Margaret Atwood

49. Władca much – William Golding

50. Pokuta – Ian McEwan

51. Życie Pi – Yann Martel

52. Diuna – Frank Herbert

53. Cold Comfort Farm – Stella Gibbons

54. Rozważna i romantyczna – Jane Austen

55. Pretendent do ręki – Vikram Seth

56. Cień wiatru – Carlos Ruiz Zafon

57. Opowieść o dwóch miastach – Charles Dickens

58. Nowy wspaniały świat – Aldous Huxley

59. Dziwny przypadek psa nocną porą (Dziwny przypadek z psem nocną porą) – Mark Haddon

60. Miłość w czasach zarazy – Gabriel Garcia Marquez

61. Myszy i ludzie (O myszach i ludziach) – John Steinbeck

62. Lolita – Vladimir Nabokov

63. Tajemna historia – Donna Tartt

64. Nostalgia anioła – Alice Sebold

65. Hrabia Monte Christo – Alexandre Dumas

66. W drodze – Jack Kerouac

67. Juda nieznany – Thomas Hardy

68. Dziennik Bridget Jones – Helen Fielding

69. Dzieci północy – Salman Rushdie

70. Moby Dick – Herman Melville

71. Oliver Twist – Charles Dickens

72. Dracula – Bram Stoker

73. Tajemniczy ogród – Frances Hodgson Burnett

74. Zapiski z małej wyspy – Bill Bryson

75. Ulisses – James Joyce

76. Szklany kosz – Sylvia Plath

77. Jaskółki i Amazonki – Arthur Ransome

78. Germinal – Emile Zola

79. Targowisko próżności – William Makepeace Thackeray

80. Opętanie – AS Byatt

81. Opowieść wigilijna – Charles Dickens

82. Atlas chmur – David Mitchell

83. Kolor purpury – Alice Walker

84. Okruchy dnia – Kazuo Ishiguro

85. Pani Bovary – Gustave Flaubert

86. A Fine Balance – Rohinton Mistry

87. Pajęczyna Szarloty – EB White

88. Pięć osób, które spotykamy w niebie – Mitch Albom

89. Przygody Sherlocka Holmesa – Sir Arthur Conan Doyle

90. The Faraway Tree Collection – Enid Blyton

91. Jądro ciemności – Joseph Conrad

92. Mały Książę – Antoine De Saint-Exupery

93. Fabryka os – Iain Banks

94. Wodnikowe Wzgórze – Richard Adams

95. Sprzysiężenie głupców (Sprzysiężenie osłów) – John Kennedy Toole

96. Miasteczko jak Alece Springs – Nevil Shute

97. Trzej muszkieterowie – Alexandre Dumas

98. Hamlet – William Shakespeare

99. Charlie i fabryka czekolady – Roald Dahl

100. Nędznicy – Victor Hugo

Dajcie znać w komentarzu (oczywiście jeśli chciecie), czy czytaliście któreś z tych kksiążek. Co sądzicie o takich wyzwaniach? Często podejmujecie się udziału w nich? Czy sądzicie, że książki, które znalazły się na tej liście powinny na niej być, może coś byście usunęli/ dodali?

Do zobaczenia w następnym poście!

[7] Recenzja - "Carry On" Rainbow Rowell

Hejka naklejka!

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejną recenzją książki. Książki dość specjalnej, bo nie została jeszcze wydana w Polsce (na razie nie słyszałam nic o tłumaczeniu tej pozycji).

Zapraszam wszystkich na recenzję Carry On autorstwa Rainbow Rowell!

Carry On jest związane z książka, która jest bardzo popularna wśród czytelników literatury młodzieżowej. Może więcej powiedziałby Wam tytuł Rób Swoje? Tak, dobrze podejrzewacie. Jest to fanfiction pisane przez główną bohaterkę książki noszącej tytuł Fangirl. Sama Rainbow Rowell powiedziała (tłumaczenie notki od autora, która znajduje się w książce):

"Jeśli przeczytałeś moją książkę Fangirl, wiesz, że Simon Snow zaczął jako fikcyjny bohater w tej powieści. Fikcyjny fikcyjny bohater. Jest jakby mieszanką i potomkiem setek innych fikcyjnych Tych Wybranych. W Fangirl, Simon jest bohaterem serii książek przygodowych dla dzieci napisanych przez Gemme T. Leslie - i tematem większości fanfiction napisanych przez główną bohaterkę, Cath. Kiedy skończyłam pisać tę książkę, byłam w stanie opuścić Cath, jej chłopaka Levi'ego i ich świat. Czułam się jakby ich historia się zakończyła...

Ale nie mogłam odpuścić Simona.

Napisałam o nim tak dużo w imieniu innych osób i ciągle myślałam co bym zrobiła z nim gdyby był w mojej historii, zamist tej napisanej przez Cath czy Gemme.

Co ja bym zrobiła z Simonem Snowem?

Co bym zrobiła z Bazem? I Agathą? I Penny? Przeczytałam i pokochałam tyle magicznych historii o Tych Wybranych - jak ja bym napisała własną? To jest właśnie Carry On. To moja próba z bohaterem, którego nie mogłam wybić sobie z głowy..."

Jak już zostało wspomniane i jak wiedzą osoby, które przeczytały Fangirl, historia o Simonie bardzo kojarzy się z Harrym Potterem. Świat stworzony przez Rowell oraz bohaterowie, których wykreowała są bardzo podobne do tych opisanych przez J.K. Rowlling. Mimo wszystko, jest to inna historia, która jest równie interesująca jak powieść dzieciństwa tak wielu z nas.

Carry On dostaje ode mnie 8 z 10 możliwych do zdobycia gwiazdek.

Książka opisuje ostatni rok nauki Simona w Szkole Magii Watford. Spotkanie z jego największym wrogiem, w czasie walki z którym, przepowiedziane jest, że umrze zbliża się nieubłaganie wielkimi krokami. W dodatku Simon ma inne problemy na głowie - jego diabelski współlokator Baz zniknął i mimo, że przez ostatnie 7 lat Simon marzył, żeby to się stało, teraz ma złe przeczucia co do tego - a co jeśli Baz knuje w ukryciu coś, co zniszczy jego i cały świat czarodziejów? Do tego nadszedł czas, w którym duchy, niespokojne dusze mogą wrócić do wybranej osoby na Ziemi i przekazać im coś, czego nie zdążyły powiedzieć za życia. Simon jest świadkiem pewnej niepokojącej wizyty. Książka pełna jest sarkazmu, dobrych dialogów, magii, duchów oraz tajemnicy, która pozostaje nierozwiązana prawie do samego końca.

Myślę, że każdy kto czytał Fangirl czuł lekki niedosyt po jej zakończeniu. Ja bardzo chciałam poznać dalszą historię Simona i byłam bardzo zadowolona, że Rainbow zdecydowała się napisać osobną historię tylko o nim. Jeśli jednak chcesz sięgnąć po tę książkę, najpierw przeczytaj Fangirl, ponieważ zarysuje Ci ona obraz fabuły tej historii i będzie się ją wtedy o wiele przyjemniej czytało.

Narracja w Carry On jest pierwszoosobowa, prowadzona przez kilka postaci. To pozwala nam nie tylko śledzić historię Simona i relacji z Bazem, która chyba najbardziej wszystkich interesuje. Poznajemy historie także bohaterów drugoplanowych oraz, co najważniejsze, dowiadujemy się rzeczy, o których Simon Snow nigdy już się nie dowie.

Bohaterowie są barwni i przez to, mimo dość często zmieniającej się narracji, z łatwością ich zapamiętujemy i później ich nie mylimy. Oczywiście najwięcej rozdziałów dostał Simon i Baz, ale możemy śledzić także historie tajemniczego ducha Lucy, wszystko-wiedzącej Penny czy Agathy, która nie do końca jest zadowolona ze swojego życia, życia pełnego magii, jakiego inni od niej oczekują. Rainbow napisała te książkę na tyle dobrze, że te wątki, które bardziej rozwinięte mogłyby przynudzać, są ciekawe, niedługie i nie przysłaniają nam tych głównych.

Akcja rozwija się dość wolno. Baz, którego pojawienie się ją rozkręca, pojawia się dopiero w drugiej z czterech części książki. Mimo to czyta się ją bardzo przyjemnie i szczególnie od tej właśnie drugiej części, strony przemykają nam przez palce w tempie błyskawicy. Przyłapałam się na tym, że odstawiałam książkę na bok na pewien czas, ponieważ nie chciałam, aby się skończyła.

Na wpomnienie w recenzji zasługuje także zakończenie - jest naprawdę niespodziewane i osobiście, bardzo mi sie podobało. Nie sądzę, zeby ktokolwiek przewidział jak skończy sie historia Simona.

Trzeba też jednak napisać, że czytając Carry On, jednak bardzo mocno czuć to, że jest to fanfiction. Jeśli więc nie jesteś fanem takich historii, to nie wydaje mi się, że jest to książka dla Ciebie. Mimo wszystko, może jednak warto spróbować? Jak zawsze, są dobre fanfiction i złe. W mojej opinii, to jest zdecydowanie lepsze - na pewno nie znajdziesz tutaj banalnej fabuły, okropnego stylu, źle wykreowanych bohaterów, błędów językowych, ortograficznych czy interpunkcyjnych, tak często spotykanych w fanfiction - myślę, że to są główne powody, dla których ludzie nie sięgają po nie zbyt często (to jest to, co mnie odrzuca w historiach pisanych przez fanów).

Polecam przeczytać tę książkę w oryginalnej wersji - język nie jest bardzo skomplikowany i jeśli ktoś czuje się pewnie ze swoim angielskim nie będzie miał z nią problemów. Rainbow użyła słownictwa, które nie jest bardzo wyszukane - takie jakie usłyszymy w anglojęzycznych filmach, filmikach na YouTube czy serialach. Przez to historia jest naturalna i faktycznie czujemy się, jakby opowiadali ją nastolatkowie.

Reasumując, uważam, że każdy kto czytał Fangirl i komu ta historia się podobała, powinien sięgnąć po Carry On. Jest to świetny dodatek do tej historii. Jestem jednak też ciekawa, jak wypadłoby polskie tłumaczenie tej historii. Mam nadzieję, że wydawnictwo jak najszybciej ją wyda.

Do zobaczenia w następnym poście!

[6] 7 Read Up - podsumowanie

Hejka naklejka!

Jest niedziela, 21 sierpnia 2016. Jest to data w pewnym sensie specjalna dla książkoholików - dzisiaj kończy się wyzwanie 7 Read Up organizowane przez Mathę Oakiss.

Ogólne zasady 7 Read Up:

· czytać jak najwięcej przez cały tydzień

· liczyć ilość przeczytanych stron 

· zmieżyć wysokość stosiku, który został utworzony przez przeczytane książki (cel: osiągnąć 7 cm)

Wersja trudniejsza: 

· odhaczać przygotowane przez organizatorkę akcji wyzwania:

1.  S JAK SIERPIEŃ - Książka autora, którego nazwisko zaczyna się na literę S

2. OŚMIOLITEROWY SIERPIEŃ - Książka, w tytule której występuje przynajmniej jedno ośmioliterowe słowo.

3. WYPAD NAD MORZE - Książka z motywem wody na okładce.

4. OSTATNIE PODRYGI WAKACJI - Książka, z przeczytaniem której ciągle zwlekasz i musisz się za nią zabrać teraz, zanim znowu rzucisz się w wir obowiązków.

5. SIERPIEŃ W HRABSTWIE OSAGE - Przeczytaj książkę i obejrzyj jej ekranizację / adaptację.

6. WAKACJE PRZED KOMPUTEREM - Książka, którą polecali polscy lub zagraniczni booktuberzy.

7. WAKACYJNA OPALENIZNA - Książka z okładką w brązach i/lub pomarańczach.

8. ZARAZ POWRÓT DO SZKOŁY - Książka z uczniami lub studentami.

9. KONIEC WAKACJI - Zakończ serię, czyli przeczytaj ostatni tom lub zmaratonizuj całą serię.

10. ÓSMY MIESIĄC - Przeczytaj ósmą książkę ze swojej półki.

Tydzień temu z wielką chęcią wzięłam udział w wyzwaniu. Niestety nie mogłam być w nie tak zaangażowana jak chciałam być - już drugiego dnia wyjechałam na wakacje - dość aktywne. A wiadomo, nie można wtedy poświęcać na czytanie tyle czasu, ile by się chciało. Siegałam po książki głównie wieczorami. Mimo to, osiagnęłam cele, które sobie postawiłam (przeczytać przynajmniej 1000 stron, osiągnąć 7 cm wysokości, jeśli chodzi o stosik, odhaczyc kilka punktów z wyzwań wymyślonych do trudniejszej wersji wyzwania).

Zapraszam do przeczytania mojego podsumowania wyzwania 7 Read Up!

Już 14 sierpnia czekałam do północy, alby czytać. Kiedy godzina dwunasta wybiła na moim zegarze, sięgnęłam po 3 tom Kronik Rodu Kane (recenzja tutaj). Przeczytałam ostatnie 200 stron książki.

Cień Węża spełnił punkty:

3. WYPAD NAD MORZE - Książka z motywem wody na okładce. (trochę wody tam jest)

8. ZARAZ POWRÓT DO SZKOŁY - Książka z uczniami lub studentami. (Sadie i Carter mieli swoich uczniów w Domu Brooklińskim, do tego w tej części wszyscy nastoletni mieszkańcy tego, oprócz Cartera, poszli do normalnej szkoły)  

9. KONIEC WAKACJI - Zakończ serię, czyli przeczytaj ostatni tom lub zmaratonizuj całą serię. (Cień Węża to ostatnia część trylogii)

15 sierpnia zaczęłam czytać Zanim się pojawiłeś Jojo Moyes. Wieczorem obejrzałam ekranizację książki, a rano następnego dnia skończyłam ją czytać.

Zanim się pojawiłeś spełniło punkty:

 4. OSTATNIE PODRYGI WAKACJI - Książka, z przeczytaniem której ciągle zwlekasz i musisz się za nią zabrać teraz, zanim znowu rzucisz się w wir obowiązków. (Zwklekałam z przeczytaniem jej bardzo długo. Miała tak dobre opinie, że bałam się, iż będę wymagać przez to od niej zbyt dużo i zawiodę się na niej)

5. SIERPIEŃ W HRABSTWIE OSAGE - Przeczytaj książkę i obejrzyj jej ekranizację / adaptację. (przeczytanie książki - odhaczone, obejrzenie ekranizacji - odhaczone)

7. WAKACYJNA OPALENIZNA - Książka z okładką w brązach i/lub pomarańczach. (trochę brązy, pomarańczy i beżu na okładce jest)

Następnie czytałam Carry On Rainbow Rowell. To już był czas, kiedy nie miałam zbytnio kiedy czytać. Mimo że książka była świetna i bardzo interesująca czytałam ją przez 3 dni.

Carry On spełniło punkty:

6. WAKACJE PRZED KOMPUTEREM - Książka, którą polecali polscy lub zagraniczni booktuberzy.

Dwa nie temu zaczęłam czytać "Grę o Tron", jednak do teraz przeczytałam jedynie 153 strony, dlatego jej do stosiku nie dodaję i nie wypisuję wyzwania, które by do niej pasowało - doliczę tylko przeczytane strony.

Podsumowując:

· przeczytałam trzy książki w całości oraz część czwartej

· w sumie przeczytałam 1279 stron

· mój stosik ma 8,5 cm

· udało mi się odhaczyć 7 z 10 przewidzianych dla wersji trudniejszej wyzwań

Mogło być lepiej, jednak uważam, że wynik i tak jest całkiem dobry. Na pewno wrócę do 7 Read Up za pół roku (trzymam kciuki za to, że Martha Oakiss zorganizuje kolejną edycję). A jak Wam poszedł 7 Read Up? 

Braliście w nim udział? Podzielcie się ze 

mną odpowiedzialmi na pytania w komentarzach, z wielką chęcią je przeczytam!

Do zobaczenia w następnym poście!

[5] Liebster Blog Award

Hejka naklejka!

Dzisiaj przychodzę do Was (a raczej wyświetlam się) z postem, którego nigdy w życiu nie spodziewałabym się na tym blogu. Zostałam nominowana do Liebster Blog Award przez In The Future London. Jestem naprawdę zaszczycona i przeszczęśliwa, że dostałam takową nominację i z wielką chęcią odpowiem na zadane mi pytania - bardzo dziękuję! 

Zapraszam do czytania!

Na początek wyjaśnimy sobie, co to jest Liebster Blog Award. Pewnie każdy już o tym słyszał co nie co, więc szybko wspomnę o zasadach. Nominację do LBA otrzymuje się za dobrze wykonaną robotę na swoim blogu. Nagrodę odbiera się, odpowiadając na pytania zadane przez nominującego oraz dodaje się swoje 11 pytań, na które odpowie 11 nominowanych przez Ciebie osób. Blogi, które się nominuje nie powinny mieć powyżej 200 obserwujących, ponieważ ideą LBA jest wspomagać dobrych, lecz mniej popularnych blogerów.

Nie przedłużając, oto moje odpowiedzi:

1. Wybierając lekturę, kierujesz się opisem z tyłu książki?

Zawsze mam raczej zaplanowane, jakie chcę kupić książki (najczęściej kupuję je przez księgarnie internetowe, więc tym bardziej wiem, co mam zamiar dodać do mojego koszyka). Czasem jednak, zdarza się tak, że opis zamieszczony z tyłu książki zaintryguje mnie do tego stopnia, że odkładam moje książkowe plany na bok i kupuję właśnie tę pozycję.

2. Jaka ekranizacja danej książki spodobała Ci się najbardziej?

Ekranizacje książek dość rzadko spełniają moje oczekiwania. Są jednak takie, które oglądam bardzo chętnie i bardzo je lubię. Oprócz Harry'ego Pottera, który jest oczywistą odpowiedzią na to pytanie (przynajmniej w moim wypadku), to zdecydowanie uwielbiam Zaginioną dziewczynę - ekranizację książki Gillian Flynn o tym samym tytule. Film jest dość dokładny w porównaniu do książki, aktorzy zagrali swoje rolę obłędnie, a do tego historia wciąga i nie chce puścić aż do napisów końcowych. 

3. Jaka jest Twoja ulubiona bohaterka książkowa? Dlaczego ona?

Nie wiem, czy to tylko mój problem, ale większość bohaterek książkowych (szczególnie tych głównych bohaterek, które prowadzą narrację) mnie irytuje. I to bardzo. Są jednak wyjątki i jednym z nich jest Alaska Young z książki Johna Greena "Szukając Alaski". Alaska nie była bohaterką idealną - miała wady i była ich świadoma. Była jednak bardzo mądrą młodą kobieta, która dzielnie przeszła przez bardzo dużo trudnych sytuacji w swoim życiu. Do samego końca była tajemnicą - i chyba właśnie to jest główną przyczyną tego, że ją lubię.

4. A jaki jest Twój ulubiony bohater książkowy? Dlaczego akurat on?

Tutaj nie muszę się jakoś bardzo długo zastanawiać nad odpowiedzią - jest to Magnus Chase z jednej z nowszych serii Ricka Riordana "Magnus Chase i bogowie Asgardu". Jest mądry, impertynencki, zabawny, odważny - mogłabym wymieniać w nieskończoność. Do tego ani przez najkrótszą choćby chwilę mnie nie irytował. Magnus jest, w mojej opinii, jednym z lepiej wykreowanych bohaterów literatury młodzieżowej.

5. Czy lubisz wydania kieszonkowe książek?

Nie. Czcionka i marginesy w tych wydaniach są zdecydowanie zbyt małe i w czasie czytania oczy mi się od nich męczą.

6. Wolisz twarde czy miękkie okładki?

Zdecydowanie twarde! Jestem osobą, która chucha i dmucha na książki, żeby nic im się nie stało. Jeżeli książka jest w twardej oprawie, mogę usiąść wygodnie i nie martwić się, że przypadkowo złamię grzbiet. Mogę z czystym sumieniem wrzucić ją do torby, wiedząc, że rogi nie będą pozaginane. Ich ciężar zupełnie mi nie przeszkadza.

7. Zaznaczasz ulubione fragmenty w książkach?

Jeżeli mam przy sobie ołówek i kartkę albo karteczki samoprzylepne to tak. Najczęściej czytam w miejscach, gdzie nie mam dostępu to tych rzeczy (samochód, łóżko, które stoi tak daleko od biurka, wanna), a później zapominam te fragmenty zaznaczyć. Na szczęście większość cytatów, które spodobały mi w szczególny sposób w danej książce, mogę z łatwością znaleźć na Lubimy Czytać.

8. Jaki tytuł nosi książka, którą mógłbyś/mogłabyś czytać cały czas?

Uwaga, to będzie najbardziej oryginalna odpowiedź w historii całej blogosfery - Harry Potter. Czytałam całą serię już kilka razy i jestem pewna, że będę do niej wracać. Z nią wiąże się bardzo dużo wspomnień, a poza tym, jest najzwyczajniej w świecie ciekawa. Świat magii i czarodziejstwa chyba nigdy mi się nie znudzi.

9. Jaki jest Twój ulubiony autor/ autorka?

Gavin Extence - autor książek Wszechświat kontra Alex Woods oraz Lustrzany świat Melody Black. Uwielbiam jego styl pisania i historie, jakie przedstawia czytelnikom w swoich książkach. Jeżeli jeszcze nie przeczytałeś/ przeczytalaś któreś z nich - zrób to, nie pożałujesz.

10. Jaka seria książek jest Twoją ulubioną?

Żeby nie było znowu, że odpowiem Harry Potter, to napiszę o Percym Jacksonie. Rick Riordan stworzył historię, którą pokochałam całym serduszkiem i mimo że czytałam ją dobre kilka lat temu, to jestem pewna, że nadal uwielbiam ją tak samo, jak kiedyś, kiedy dopiero wertowałam strony Złodzieja Pioruna i kolejnych książek z serii i z zapałem sledziłam przygody Percy'ego.

11. Czy Tobie też brakuje już półek na kolejne książki?

Tak, brakuje. Specjalnie kupiłam dwie biblioteczki, żeby mieć jak najwięcej miejsca na książki. Teraz muszę upychać je piętrami na półkach. Mam nadzieję, że kontrukcja biblioteczki to wytrzyma.

Moje pytania dla Was:

1. Zaginasz rogi, zapamietujesz numer strony, używasz zakładek czy może masz jeszcze inny sposób? W jaki sposób zaznaczasz miejsce, w którym skończyłeś czytać?

2. W jaki sposób Twoje książki są ułożone na półce? Alfabetycznie według nazwisk autorów lub tytułów, seriami, kolorystycznie, a może jeszcze inaczej?

3. Kiedy układasz na półce serię książek, numery rosną w prawo od pierwszej książki z serii do ostatniej, czy maleją w prawo od finałowej części do pierwszej?

4. Jakie jest Twoje ulubione miejsce do czytania książek?

5. "Niszczysz" swoje książki? Zaginasz rogi, piszesz po nich, rysujesz, łamiesz im grzbiety?

6. Czy na twojej biblioteczce znajdują się inne rzeczy niż książki?

7. Jaka jest pierwsza książka, którą przeczytałeś w swoim życiu?

8. Skąd wzięła się nazwa twojego bloga?

9. Czy słuchasz muzyki podczas czytania? A jeśli tak, to jakiej muzyki wtedy słuchasz?

10. Wolisz czytać w dzień czy w nocy?

11. Jaka jest książka, której dałeś najmniejszą ilość gwiazdek/ napisałeś najgorszą opinię?

A teraz przyszedł czas na nominowanych. Jestem nowa w blogosferze i jeszcze nie odkryłam dużej ilości blogów, ale oto te, które uważam za warte uwagi:

· Zaczytana Iadala

· Books by Clary

· Za - książkowane

· Gwiazdy lubią spać

· Coffee the book

· About Katherine

Mam nadzieję, że wymienione osoby odpowiedzą na nominację oraz spodobają im się pytania, które wymyśliłam. Powodzenia wszystkim i do zobaczenia w następnym poście!

[4] Recenzja - "Kroniki Rodu Kane" Rick Riordan

Hejka naklejka!

W końcu zdecydowałam się napisać post, który zgadza się z tematyką bloga - recenzję książki. Nie będzie to jednak jedna książka, a cała trylogia. Osoby, które obserwują mój Instagram @bibliotekaaleksandryjska (ekhem reklama ekhem) wiedzą już, że będzie to recenzja Kronik Rodu Kane autorstwa Ricka Riordana. Zapraszam do czytania!

Swoją przygodę z książkami Ricka Riordana zaczęłam pod koniec podstawówki od przeczytania Percy'ego Jacksona. Od razu pokochałam styl pisania, humor oraz wyobraźnię autora. Na mojej biblioteczce Riordan posiada nawet własną półkę. Mimo to, bardzo ociągałam się z przeczytaniem Kronik Rodu Kane, ponieważ nigdy nie interesowała mnie mitlogia egipska. Pamiętam, że jeszcze niedawno zarzekałam się, iż nigdy nie pojadę do Kairu, a ekspozycje egipskie w muzeach dosłownie przebiegałam - takie wydawały mi sie mało interesujące. Okazuje się, że stwierdzenie nigdy nie mów 'nigdy' jest jak najbardziej prawdziwe.

Teraz, po lekturze Kronik Rodu Kane, chciałabym cofnąć czas. Chciałabym jeszcze raz pojechać do muzeum w Berlinie czy Londynie (do tego Londyńskiego szczególnie, z powodów znanych tym, którzy książki przeczytali) i dokładnie obejrzeć wszystkie zabytki z działu egipskiego. Chciałabym nawet pojechać do Kairu. Gdybym kupiła albo adoptowała kota, nazwałbym go Bastet. Jestem pewna, że teraz będę zwracała więcej uwagi na rzeczy związane z tą właśnie mitologią.

Mimo to, nie uważam, że są to najlepsze książki napisane przez Ricka Riordana. W moim odczuciu są to nawet najgorsze powieści, które wyszły spod jego pióra. To nie oznacza jednak, że książki te są słabe. Nie są. To pokazuje tylko, jak dobre są inne pozycje tego autora.

Całej trylogii dałabym 7 gwiazdek na 10 możliwych.

Od śmierci matki Carter i Sadie są sobie niemal obcy. Dziewczyna mieszka z dziadkami w Londynie, jej brat natomiast podróżuje po świecie z ojcem, wybitnym egiptologiem doktorem Juliusem Kane. Pewnej nocy doktor Kane zabiera Cartera i Sadie na „eksperyment naukowy” do British Museum, w nadziei że uda mu się z powrotem połączyć rodzinę. Zamiast tego jednak uwalnia egipskiego boga Seta, który skazuje doktora na wygnanie, a jego dzieci zmusza do ucieczki. Wkrótce Sadie i Carter odkrywają, że budzą się wszyscy bogowie Egiptu, a najgorszy z nich – Set – chce zniszczyć rodzinę Kane. Aby go powstrzymać, dzieci muszą podjąć niebezpieczną podróż po całym świecie. Będzie to zadanie, które przybliży je do prawdy o rodzinie i ujawni jej powiązania z tajnym stowarzyszeniem istniejącym od czasów faraonów.

W sumie, to opis, który został umieszczony z tyłu książki dobrze rysuje obraz fabuły książek. Kroniki Rodu Kane są transkryptem  nagrania, które zostało ukryte gdzieś przez głównych bohaterów - rodzeństwo Sadie i Cartera Kane'ów. Autor dostaje to nagranie i postanawia je zapisać w formie książki, aby jak najszersze grono osób miało do niego dostęp. Trzeba przyznać, że taka forma jest dość interesująca. W tym momencie nie przypominam sobie, żeby jakikolwiek inny autor poprowadził narrację w taki sposób. Sadie i Carter przekazują sobie co jakis czas mikrofon. Oznacza to, że rozdziały prowadzone są z perspektywy dwóch bohaterów, co ma oczywiście swoje wady i zalety. W moim odczuciu, akurat w tej historii zabieg ten był dobry, szczególnie, że Carter i Sadie nie zawsze byli razem, kiedy działo się coś ważnego. Wadą podzielenia narracji w ten sposób jest to, że rozdziały prawie zawsze kończyły się w interesującym/ ważnym momencie i zanim dowiedzieliśmy się jak sprawy się potoczyły u jednego bohatera, musieliśmy przeczytać opowieść drugiej osoby (która też najczęściej kończyła się w ten sam sposób). Z doświadczenia z książkami pisanymi przez pana Riordana powiem tylko dla tych jeszcze niedoświadczonych - przyzwyczajcie się do tego, on robi to zawsze.

Według mnie pierwsza książka z trylogii była najlepsza. W tym tomie poznajemy bohaterów i świat, w którym żyją. Świat magii, bogów, faraonów. Świat, w którym w czasie snu twoja dusza w formie kurczaka może podróżować w czasie i przestrzeni, a do tego posłuchiwać rozmowy twoich arcywrogów bez ich wiedzy. Świat, który jest naprawdę świetnie zaplanowany i opisany.
Tak jak uwielbiam to miejsce stworzone przez Riordana, to nie jestem fanką bohaterów przez niego wykreowanych (w każdym razie tych głównych bohaterów).  W pierwszym tomie ich naprawdę lubiłam. Później jednak, kiedy do cudownej przygody wkradł się wątek miłosny i coraz bardziej oplatał serca Sadie i Cartera nie było już tak kolorowo - szczególnie w przypadku Sadie. Myślę, że nie ma rozdziału opowiadanego przez nią, w którym nie byłoby wzmianki o tym, jak beznadziejnie jest zakochana w dwóch facetach, którzy są tak przystojni. 

Ah czy wspominałam, że Sadie w trylogi ma 12, a pod koniec 13 lat? To jest właśnie kolejny problem, który mam w związku z tą trylogią. Według mnie bohaterowie powinni być starsi, ponieważ ich wiek nie jest adekwatny do ich przemyśleń, postępowań i zadania, które zostało im powierzone.

Nie podobało mi się także zakończenie (bez spojlerów, obiecuję). To samo odczucie miałam w przypadku Krwi Olimpu, czyli finałowej części Olimpijskich Herosów. Mam wrażenie, że autor boi się zakończyć historię z przytupem. Niektóre wydarzenia z łatwością dało się przewidzieć, a według mnie wszystko skończyło się zbyt sielankowo. Jeśli szukacie serii, która kończy się krwawo i wylejecie morze łez podczas czytania jej, to Kroniki Rodu Kane taką pozycją nie są.

Mimo wad, trylogia jest naprawdę przyjemna. Każdy z tomów czyta się naprawdę szybko, w środku znajdziemy dużo humoru. Może główni bohaterzy mnie trochę irytowali (Sadie o wiele bardziej niż Carter, jego opowieści nawet lubiłam) i może postaci w Kronikach nie są aż tak barwne jak w Percym Jacksonie czy Magnusie Chase  to niektórzy bohaterowie drugoplanowi skradli moje serce. Bogini kotów Bastet, która ceni drzemkę, jako jedną z najważniejszych czynności w ciągu dnia, bóg karzeł, który swoją brzydotą i kąpielówkami potrafi odstraszyć nawet najstraszniekszego wroga, ale jest również jedną z najmilszych osób na świecie czy młody mag Felix, który uwielbia pingwiny i dla zabawy przywołuje je do siebie z Antarktydy - to tylko kilka przykładów. W dodatku, Rick świetnie umie opisać świat przedstawiony i uczucia bohaterów. Mimo (w moim odczuciu) słabego zakończenia, to wszystkie wydarzenia je poprzedzające były naprawdę ciekawe i czytałam o nich z wielką przyjemnością.

Podsumowując, Kroniki Rodu Kane nie są pozycją, która skoni nas do wielkich życiowych przemyśleń i zostawią z kacem książkowym na miesiąc. To przyjemna, śmieszna historia, idealna na deszczowy wieczór. Polecam młodszym i starszym czytelnikom. Ci pierwsi razem z Carterem i Sadie przeżyją cudowną i niebezpieczną przygodę, a przy okazji zapamiętają wiele przydatnych faktów z mitologii egipskiej, które na pewno przydadzą się w szkole. Dla starszych czytelników jest to świetne oderwanie od rzeczywistości.

Polecam przeczytać!